Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2008

Παιχνίδια!

Blogοπαιχνιδια...
Είναι πολύ ενδιαφέρον, αλλά θα μείνω απ' έξω... Δεν είμαι καλή σε τέτοια παιχνίδια, αλλά δεν μπορώ να απορρίψω και την πρόταση του γλυκύτατου love and poison. Κατι πιο δυναμικό όσως να με τραβουσε. Τώρα θα μου πειτε τι εννοώ "δυναμικο", μαλιστα... Εννοώ κατι πιο ζωντανό, που θα μας βαλει σε σκεψεις, που θα ψαξουμε για να ακονισουμε το κεφαλι μας. Δεν το σνομπαρω, απλα ειμαι ενα στριμμενο και κακομαθημενο παιδακι(ακομα) που θελω να χαλαω τα παιχνιδια. Το δικο σας δεν θελω να το καταστρεψω, ετυχε να με πετυχετε σε ασχημη "φαση".
Θα πω όμως τους όρους του παιχνιδιού:

1. Πιάσε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά σε σένα.
2. Άνοιξε το βιβλίο στη σελίδα 123 (αν το βιβλίο διαθέτει λιγότερες από 123 σελίδες, άφησέ το και πήγαινε στο επόμενο κοντινότερο).
3. Βρες την πέμπτη περίοδο (=από τελεία σε τελεία, αν θυμάσαι) της σελίδας.
4. Ανάρτησε τις επόμενες τρεις περιόδους (δηλ. την έκτη, την έβδομη και την όγδοη).
5. Ζήτα από πέντε ανθρώπους να κάνουν το ίδιο.

Η προσκληση μου ειναι σε 5 ατομα, αλλα θελω να σας δωσω το ελευθερο και να επιλεξετε μονοι σας ποιοι θα ειστε αυτοι. Ξερω ξερω παλι σας το χαλαω! Συγγνωμη!
Γεια και χαρα σε ολους!

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2008

Όλια και Ελευθερία, Ελευθερία και Όλια

Πήγα στην πανέμορφη Θεσσαλονίκη... Αλλά ένιωθα ότι κάτι δεν πάει καλά σε αυτό το ανανεωτικό "τουρ" που έκανα! Έτσι πήρα την απόφαση να κατεβω Αθήνα να δω τις αγαπημένες μου... Όλια και Ελευθερία.... πηρα λοιπον τη δοση μου... σαββατο μεσημερι ημουν Αθηνα, Κυριακη μεσημερι εφυγα!




Πηγα πρωτα στην Όλια "Λεωφορειο ο Πόθος" είναι από τα καλύτερα θεατρικά που εχω δει... Η Όλια δε, καταπληκτικοτατη! Ερμηνεία, κίνηση, έκφραση, ένα πάντρεμα που σε κανει να μένεις με ανοιχτό το στόμα και να κοιτάς σαν χάνος! και οι υπολοιποι ηθοποιοι ηταν υπεροχοι, αλλα η Ολια ειναι Όλια οπως και να 'χει! Συστήνω να πατε στην παρασταση γιατί αξιζει να δειτε την μοναδικη αυτη εκτελεση! Ειναι ωραιο που υπαρχουν ακομη τετοιοι ηθοποιοι οπως η Όλια που είναι ακόμη άνθρωποι και περπατανε στην άσφαλτο και οχι στο λευκό συννεφάκι πανω απο αυτή. Όλια θελω να σε ευχαριστήσω για άλλη μια φορά (και απο εδω) για το γεγονός ότι εισαι η Ολια... ΤΕΛΟΣ, όλα τα αλλα ειναι περιττα!


Η βραδιά είχε και συνεχεια... Ελευθερια Αρβανιτακη- Δημητρα Γαλανη(REX)... Και οι δυο μάς προσεφεραν μια μαγική νυχτα και εγω συνεχισα το ονειρο μου απο πριν...
Για την Ελευθερια ομως πηγα, οποτε για αυτην θα μιλησω...(Συγγνωμη Δημητρα) Οπως παντα, ειχε αυτο το μοναδικό στοιχειο που αναλογα το τραγουδι, αν ειναι δηλαδη εύθυμο ή μελαγχολικο, ειναι σαν να γελα ή να κλαιει αντιστοιχα. Έβγαλα τις φωτογραφιες μου, τραγουδησα, χειροκροτησα, τη συναντησα, ποζαραμε και μαζι στο φακο, μιλησαμε για τον ιμπεριαλισμό , για το μαρξισμό, πηγαμε και για ενα ποτακι μετα, με πηγε σπιτι και μετα αποχαιρετιστηκαμε.. Τωρα εσεις για καλο και για κακο κρατηστε τα λεγομενα μου ως το "φακο", τα υπολοιπα, μαλλον τα ειδα στον υπνο μου...
Αν πατε στο θεατρο ή στο REX ή και στα δυο, να με καλεσετε με τη σκεψη σας, γιατι θελω να τα ξαναδώ!
Γεια και χαρά σε ολους!

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2008

Για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ρε γαμώτο!!!


Αύριο φεύγω, θα παω στην ΥΠΕΡΟΧΗ Θεσσαλονίκη!!! Θα λείψω περίπου μία εβδομάδα και είπα να σας αφήσω με μια γλυκία γεύση... Με ένα αφιέρωμα στην αγαπημένη μου ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗ!
Γεννηθηκε και μεγαλωσε στον Πειραια στην Καλλιπολη. Το αστερι αρχιζε να φωτιζει σιγα σιγα ωσπου:

1980: Η Ελευθερία ξεκίνησε την καριέρα της με τη συμμετοχή της στην οπισθοδρομικη κομπανία...

1984: Βγαίνει ο πρώτος της προσωπικος δίσκος με τίτλο, τι άλλο, "Ελευθερία"...

1985: Η οπισθορδρομικη κομπανία διαλύεται και η Ελευθερία συνεχίζει μόνη της τη μακρά πορεία της στο τραγούδι και μας κλέβει τις καρδιές...

1986: Κυκλοφορεί ο εκπληκτικός δίσκος της με το Σταμάτη Σπανουδάκη "Κοντραμπάντο" και πρωτοτραγουδά το περίφημο, για το χρώμα του, "Κόκκινο φουστάνι".

1987: Γεννιέμαι εγώ και η Ελευθερία από τη μεγάλη της συγκίνηση, δεν μπορεί να λειτουργήσει μόνη και κάνει μία πολυ όμορφη συνεργασία με τον Νίκο Ξυδάκη, "Κοντά στη Δόξα μια Στιγμή".

1989: Κυκλοφορεί ο εκπληκτικ(ότατ)ος δισκος με τον Σταμάτη Σπανουδάκη "Τανιράμα"...

1991: Τα λόγια είναι περιττά... η Ελευθερία κάνει το ντεμπούτο της με τον πασίγωνστο δίσκο "Η νύχτα κατεβαίνει".

1993: Το συγκινητικό τραγούδι που με κάνει και ανατριχιαζω "Μένω εκτός" βρίσκεται στον ομώνυμο δίσκο...

1994: Η συνεργασία με το μοναδικό συνθέτη Ara Dinkjian, είναι η αιτία που γίνεται ανάρπαστος ο δίσκος "Τα κορμια και τα μαχαιρια"¨. Με παρτενέρ τον προαναφερθέντα, κανουν περιοδείες και για την επόμενη χρονιά!

1996: Σε μία γιορτή που είχαμε στο σπίτι, μας φέρνουν δώρο το cd της Ελευθερίας και του Δ. Παπαδημητρίου "Τραγούδια για τους μηνες"... Μόλις το άκουσα , σε ηλικία 9χρονών , το ενδιαφερον μου για την Αγαπημένη ξεκίνησε... και φυσικά ακόμα και σημερα ειναι ο αγαπημένος μου δίσκος...

1997: Ευρώπη και Αυστραλία γνωρίζουν την έμπειρη πια Ελευθερία...

1998: "Εκτος προγράμματος" ένα σύνολο λαϊκών παλιών και αγαπημενων τραγουδιων ακουγονται επιτελους απο την γεμάτη αισθημα φωνη της...

2001: Η Ελευθερία και ο Αλκινοος Ιωαννιδης επισκεπτονται την πολη μου... φυσικά και πηγαίνω(μετα από εναν εμφυλιο στο σπιτι) και μενω άναυδη με την μοναδική φωνη, το κεφι και την ενταση... την ίδια χρονιά κυκλοφορεί ο δίσκος "Εκπομπη" με το αξιολατρευτα τραγουδια "Για τον ματιων σου το χρωμα" και το "Ιστορια παλια" σε ντουετο με τον Χρηστο Θηβαιο.

2002: Είναι η δεύτερη φορά που τη βλέπω από κοντά...ΤΕΛΕΙΑ!

2004: Μεγάλη χρονιά, καθως ένας ακόμη υπεροχος δισκος "Ολα στο φως" κλεβει τις καρδιες μας.... Και το σημαντικοτερο όλων, η συνεργασια με το μεγάλο Αμερικανο συνθέτη Philip Glass...

2005: "Δρομοι παραλληλοι" τραγουδια της Ελευθεριας και συμμετοχες που ξεχωρισαν... και μια τρομερη συνεργασια με το Ν.Ζουδιαρη.

2006: Μετα απο 20 χρονια συνεργαζεται και παλι με τον Νικο Ξυδακη στο δίσκο "Γρηγορα η ωρα περασε".

2007-2008: Κυκλοφορει ο νέος δίσκος "Δυνατα 1986-2007" με τα καλυτερα τραγουδια της και μια καινουρια επιτυχια το ¨Μην ορκιζεσαι" ...

Σημερα: Η Ελευθερια εμφανιζεται με την Δημητρα Γαλανη στο REX σε μια ξεχωριστη συνεργασια, την οποια ακόμη δεν εχω αξιωθεί να δω, αλλα εχω δωσει υποσχεση στον εαυτο μου, οτι θα κατεβω καποια στιγμη στην Αθήνα και ΝΑΙ θα παω....
Το δέσιμο που έχω με την Ελευθερία, ειναι πολυ ξεχωριστό.

1. Ειναι σαν να την γνωριζω(οχι καλε, δεν με ξερει καν η γυναικα, μια φορα βγαλαμε φωτογραφια μαζι και κατι mails που εχουμε στειλει)
2. Η φωνη της μιλάει στην καρδία μου.
3. Σε δυσκολες στιγμες παντα μου συμπαραστεκεται.
4. Στην εφηβεια, ηταν διπλα μου.
5. Εχουμε ιδιο γουστο στη μουσική.
6. Είναι ζυγός και ταιριάζω απιστευτα με τους ζυγους.
7. Ειναι επαγγελματίας με μια δοση ερασιτεχνισμου και οταν το λεω αυτο εννοω τον αυθορμητισμο, την επικοινωνια της με τον κοσμο, το παθος σε αυτο που κανει και το ποσο ΠΡΟΣΙΤΗ είναι.
8. Εχει πολυ καλές αποψεις κατ' εμέ για την κοινωνια, την πολιτικη και γενικα οτιδηποτε μας πλαισιωνει.
Υπαρχουν και αλλοι αρκετοι λόγοι, αυτοι πιστευω αρκουν, για να καταλαβετε την τρελα που έχω... Φανταστείτε δηλαδή, τη συγχυση που ειχα παρει όταν μου ειχαν πει για μια αηδια που ειπαν κατι πιτσιρικια που εχουν ενα συγκροτηματακι , στο οποιο η Ελευθερια τους εκανε την τιμη να συμμετασχει σε ενα τραγουδι τους...
Ελευθερία, θα έρθω συντομα (όχι όχι δεν σε απειλώ! απλα σε προειδοποιω :) ) ... μεχρι τότε πιστευω να αντεχεις που δεν εχεις το ηλιθιο κολλημενο χαμογελο μου και το αρυθμο χειροκροτημα μου απο κατω να σε συντροφευει... Καλή συνέχεια!

Αγαπητοι μου αναγωνστες...σας χαιρετω, καλο μου ταξιδι, τα λεμε σε μια εβδομαδα!!!
Γεια και χαρα σας λοιπον!

Υ.Γ.1 νιωθω οτι ειναι πολυ λιγα αυτα που εχω γραψει για μια τοσο μεγαλη προσωπικοτητα, ο,τι μπορουσα εκανα. Για την Ελευθερια ρε γαμωτο!!!
Υ.Γ.2: συγγνωμη ειλικρινα για την ελλειψη τονων, αλλα καθυστερω πολυ με το να τους βαζω
και τρρρρελενομαι!!!!

Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2008

Ρουμανία-Brasov...


Χώρα με τα όλα της... (παρόλο που δεν την έχουμε και σε τεράστια εκτίμηση) Έχει πολύ γραφικά τοπία, και τα αναπαλαιωμένα κτίρια έχουν την τιμητική τους! χιόνι χιόνι και παλι χιόνι! Πάγος, γλίστρες, πατινάζ! Τα χιονοδρομικά από την άλλη δίνουν και πέρνουν... Σε κάθε τετράγωνο(ειναι και μεγάλα) έχει από 3-4 καζίνο και από 5-6 στριπτιτζαδικα! Το δύσκολο είναι λίγο η συνεννόηση γιατί για να βρουμε έναν άνθρωπο να μιλάει αγγλικά μας έβγαινε η ψυχή (2 στους 10 ήξεραν μετά βίας την αγγλική γλωσσα) ...
Τα παραδοσιακά εστιατόρια και η παραδοσιακή μουσική μας έκαναν να τη λατρέψουμε ακόμα πιο πολύ.
Βέβαια το μόνο φρικιαστικό είναι ότι υπάρχουν πολλά νεκροταφεία και αρκετά γεμάτα... και αυτό είναι συνέπεια των δυστυχηματων που γινονται συνεχώς... Μέσα σε ένα τριήμερο είδαμε γύρω στα 5 ατυχήματα...
Σημασία βέβαια δεν έχει αυτο... αλλα να περάσετε όμορφα... Σε οποια περιοχη και αν πατε...
Συνιστω το Brasov, που έχει και ένα τεράστιο χιονοδρομικό κέντρο...

Η φωτογραφία είναι από τις πρώτες μου φωτογραφικές απόπειρες με μια μηχανή βέβαια πολύ χαμηλών δυνατοτήτων!!
Γειά και χαρά σε όλους!

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2008

Για την Αρλέτα...


Σήμερα έμαθα ότι η Αρλέτα έπαθε εγκεφαλικό... Ειλικρινά στενοχωρήθηκα πολύ... Είναι μία από τις ελάχιστες γυναίκες τραγουδοποιούς που έχει προσφέρει πάρα πολλά πράγματα στο χώρο της μουσικής...Και επειδή τα λόγια είναι περιττά σε αυτές τις περιπτώσεις... Εύχομαι πραγματικά μέσα από την καρδιά μου, ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ όσο πιο γρήγορα γίνεται... Λίγη δύναμη ακόμα Αρλέτα γιατί προχθές αργά στο μπαρ το ναυάγιο έτυχε να τα πίνω με έναν "άγιο" και μου είπε πως όλα καλά θα πάνε!

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2008

Λατρεύω το Γαλλικό Κινηματογράφο


Audrey Tautou, πιστεύω είναι από τις καλύτερες ευρωπαίες ηθοποιούς! Χθες είδα μια ακόμη ταινία της και έμεινα... κατάπληκτη! "ENSEMBLE C'EST TOUT" , ελληνικός τίτλος "Φτάνει να 'μαστε μαζί" με την Audrey Tautou και τον Guillaume Canet. Η ταινία φοβερή! Δεν δείχνει κάτι για να σε ξαφνιάσει, δείχνει απλά καθημερινά πράγματα με ενα τόσο γλυκό και τρυφερό τρόπο! Αυτό είναι ουσιαστικά το ξάφνιασμα...
Μετά από κάθε γαλλική ταινία που βλέπω, αγαπώ όλο τον κόσμο! Ναι! Ναι! και εσάς!! Τι τρυφεροί άνθρωποι και πόσο λατρεμένη γλώσσα... κάποιοι τη μισούν, αλλά τι να κάνουμε γούστα είναι αυτά!!!
Το αποφάσισα, από εδώ και στο εξής θα κάνω αφιερώματα στις ταινίες και στα θεατρικά που μου αρέσουν. Γρίφο δεν θα ξαναβάλω μαλλον, γιατί κλέβετε, τους κοιτάτε μεσα στο ίντερνετ!! Δεν γίνεται παιχνίδι έτσι, με ζαβολίες!!
Γειά και χαρά σας! Καλή εβδομάδα!!!

Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2008

Μετά το κομμωτήριο!


Τα λόγια είναι περιττά!!!

Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2008

Γρίφος


Σας αρέσουν οι γρίφοι;
Σας πασάρω έναν:












"Ο κατάσκοπος"

Ένας Αμερικάνος κατάσκοπος βρέθηκε κάποτε έξω από ένα Ρωσικό στρατόπεδο θέλοντας να αποσπάσει πληροφορίες για λογαριασμό της Αμερικής. Για να πετύχει όμως κάτι τέτοιο πρέπει πρώτα να καταφέρει μπει μέσα στο στρατόπεδο. Κρύφτηκε λοιπόν κοντά στην είσοδο και περίμενε να δει τον τρόπο που μπαίνουν οι Ρώσοι στρατιωτικοί. Σε κάποια στιγμή φτάνει ένας Ρώσος στρατιώτης, τον σταματάει ο φύλακας και του λέει ‘’οκτώ’’ αυτός απαντάει ‘’τέσσερα’’ και μπαίνει μέσα ανενόχλητος. Το σημειώνει αυτό ο κατάσκοπος και συνεχίζει να περιμένει. Ύστερα από μερικά λεπτά φτάνει ένας άλλος στρατιώτης και ο φύλακας του λέει ‘’δώδεκα’’ αυτός απαντάει ‘’έξι’’ και μπαίνει και αυτός ανενόχλητος. Σίγουρος τότε ο κατάσκοπος για τον τρόπο που μπαίνουν στο στρατόπεδο, φοράει μία ρώσικη στολή και κατευθύνεται προς το στρατόπεδο. Τον σταματάει τότε ο φύλακας και του λέει ‘’τέσσερα’’ αυτός απαντάει ‘’δυο’’ και τότε ο φύλακας σηκώνει το όπλο του και τον σκοτώνει.
Τι δεν έκανε σωστά ο κατάσκοπος και είχε αυτή την κατάληξη;

Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2008

Το τέλος της ταινίας και η αρχή μιάς αλλης!

Χμμμ!! Θα σας έβαζα και φωτογραφία με τον νέο αρχιεπίσκοπο, αλλά δεν μου κάνει κέφι... Τέλος πάντων, το τελος της ταινίας που έλεγα στο δεύτερο κατα σειρά post μου, ήρθεεεε!!! Ο πόλεμος τελείωσε και αρχηγός βγήκε ο Ιερώνυμος, που ήταν μητροπολίτης Θηβών και Λιβαδειάς. Είδα κάποιες φωτογραφιες μετά την εκλογή του, και τα μάτια του έλεγαν "YES YES YES!!! τους εσκισα όλους, τα βουλωσαν τα στοματάκια όλες οι λουκριτίες !!! " και τώρα όλοι οι άνθρωποι της εκκλησίας-προσοχή της εκκλησίας, όχι του θεού- θα πανηγυρίζουν, οπως γίνεται μετα τις εκλογές, που μπλε ή πρασινες σημαιες κυματιζουν! Σήμερα μαλλον θα εχουν τα σύμβολα της ελληνοορθόδοξης εκκλησίας! Θα βγουν στην Ομόνοια, θα βγάζουν τα κεφάλια εξω απο τα αυτοκίνητα και με τη σημαιουλα τους... "εο!οε!εο!οε! Σκίσ' τους όλους, Ιερωνυμέ!!!" Μα πως γίνεται, οι άνθρωποι, να παθιάζονται τόσο πολύ με μια τόσο καλοστημένη επιχείρηση! Τέλος πάντων, έσταξα πολύ φαρμάκι και σήμερα... Ζητώ, συγγνώμη , από τους αναγνώστες (και μόνο) αυτού του post, για τυχόν προσβολή των πιστεύω τους...

Τρίπτυχο...





























Έμεινα πάλι πίσω
Μέσα στου ονείρου την ψυχή…
Αλληλένδετα γραμμένα λόγια στο μυαλό
Και πάλι οι σκέψεις της ζωής μου...
Με κυνηγούν
Ποιος να ναι πάλι εδώ;
Ποιος να ναι αυτός ο θόρυβος;
Γνώριμος μου φαίνεται
Μα πάλι δεν τον ξεχωρίζω
Ναι! είναι αυτός ο κρότος του μυαλού μου
Είναι ο κρότος που δεν θέλω πια
Δε θέλω πια να ηχεί στα μάτια στη μύτη και στο στόμα μου...
Τον διώχνω μα ξαναγυρνά
Άσ’ τον δεν πειράζει
Τόσα χρόνια μένω εδώ με τον ίδιο κρότο
Και δεν κάνω τίποτα για ‘μένα
Θα ζω με τον κρότο
Θα τον κάνω υποφερτό
Να αντέχω μαζί του
Να κοιμάμαι
Να ξυπνάω
Να μιλάω
Να σιωπώ...


Εν ολίγοις, το σχέδιο στην άμμο, το έχει κάνει ένας πολύ καλός φίλος με καλλιτεχνικές ανησυχίες, και το έργο ολοκληρώθηκε με τη φωτογραφική παρεμβολή ενός άλλου φίλου, όντας καλλιτέχνης...
Το αχαρακτήριστο από κάτω;
Αν αηδιάσατε και μόνο διαβάζοντάς το, να ξέρετε είμαι αθώα, δεν το έγραψα εγώ...
Αν πάλι, σας άρεσε, είναι δικό μου...
Αν, ειστε σε μια περίεργη φάση που απλα έχετε μια αναγούλα, τοτε η επιλογή είναι δική σας!

Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2008

Λεωφορειο ο ποθος[living in america]τ.ουιλλιαμς

Λεωφορειο ο ποθος
[living in america]
τ.ουιλλιαμς


με τους: Όλια Λαζαριδου, Παρθενόπη Μπουζούρη, Γιάννης Στάνκογλου, Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Μαρκέλλα Μανωλιάδη, Κώστας Κουρτάρας...
Μέχρι και το Μάρτιο,
Τετάρτη έως Σάββατο στις 21:00 και
Κυριακή στις 19:00...
Στο θέατρο Σφενδόνη.
Μακρή 4, Αθήνα
Τηλ: 210 9246692




Ας βλέπουμε και κανένα θέατρο που και που...και αυτό διασκέδαση ειναι, ή μάλλον αυτο ειναι εποικοδομητική διασκέδαση... όχι μόνο μπουζούκια και επιθεωρήσεις(καλα ειναι και αυτα αλλά με μέτρο)

Γηροκομείο

Είδα αυτή την εικόνα στο dpgr.... Υπάρχει ένας διαγωνισμός φωτογραφίας με θέμα "Εγκαταλειψη" ... πραγματικά νιώθω ότι τα λόγια είναι περιττά... αλλά εγώ θα μιλήσω:
Διχάζομαι λίγο είναι η αλήθεια... γιατί σκεφτομαι ότι αυτή και η οποιαδήποτε γιαγιούλα να μην ηταν και ο καλύτερος ανθρωπος...
Αλλά απο την άλλη δεν μπορεις να παρατάς εναν ηλικιωμένο ανθρωπο σε ενα ψυχρό γηροκομείο και να μην τον επισκέπτεσαι καν...
Μια φορά ειχα πάει σε ενα γηροκομείο παραμονές χριστουγέννων-όχι δεν είναι όπως αυτά που βλεπουμε στις ταινίες- ήταν το πιο καταθλιπτικό μέρος που έχω μπει ποτέ στη ζωή μου... Η γιαγούλες μου έπιαναν το χέρι και με κοιτούσαν με δακρυσμένα μάτια, σαν να μου έλεγαν "πάρε με από εδώ". Θυμάμαι μία, που μου είχε πει : "Εγγόνια δεν έχω δει ακόμα...η κόρη μου εχει να ερθει να με δει 4χρόνια..." Παρόλα αυτά αν καθίσεις και συζητήσεις μαζί τους, η ώρα περνά ευχάριστα, ιστορίες από παλιά, μέχρι και για παλιούς έρωτες...
Όταν σηκώθηκα να φύγω, δεν με άφηναν, με αγκάλιαζαν και με φιλούσαν συνέχεια... Φανταστείτε πόσο σωτήρια ήταν αυτή η επίσκεψη για αυτές τις εγκλωβισμένες ψυχές...
Από τότε εχω να πάω σε γηροκομείο... πρέπει να ξαναπάω....και όποιος έχει το κουράγιο να πάει και αυτός, ειλικρινά θα περάσετε ωραία...μόνο ο αποχωρισμός είναι δύσκολος!
Προσοχή!Σε γηροκομείο, όχι σε ΚΑΠΠΗ... δεν εχει σχέση το ένα με το άλλο.

Ξέχασα να σας πω!

Η εικόνα που έχω βάλει πάνω-πάνω, ειναι οι περιοχές που παράγουν καφέ!!! Σε λιγο θα βγάλω καινούριο post...φρέσκο! are you ready?????Let's go!!!!!!!!!!

Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2008



Μια μέρα, που λέτε...τσουπ! είχα ένα mail!! ooo!!λέω τι καλά!(ψέματα συνήθως βαριέμαι να διαβάσω αλυσιδωτά μηνύματα)και μου ήρθε αυτό το βιντεάκι με αυτήν την καταπληκτική γυναίκα που κάνει αυτά τα υπέροχα σχέδια με άμμο!!! Επισκέφθηκα και τη σελίδα της...και γενικώς μένεις με ανοιχτό το στόμα αν δεις όλες της τις δουλείες!!!Καλή προβολή!!!

Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2008

Chritsodoulos, answer me!!please!


Τι να πω; τι να πω; έτσι κάτι για να μπω δυναμικά.....
χμμμ!!! πρέπει να πω κατι επίκαιρο μάλλον για να εντυπωσιάσω...και να έρθει και κανένας... φτιάχνουμε ωραιότατο καφεδάκι...όσοι πιστοί, προσέλθετε...
Α! και τώρα που είπα πιστοί, νομίζω ότι πιασάρικο θέμα είναι... "η κοίμηση του μακαριστού χριστοδουλου"... απλά ταινιάρα...να πιάσεις από παραγωγή (που την έκανε η Εκκλησία Α.Ε) μέχρι και ο τελευταίος κομπάρσος...Υ-ΠΕΡ-ΠΑ-ΡΑ-ΓΩ-ΓΗ... τον πρωταγωνιστή δεν θυμάμαι πως τον λένε τώρα(αν ξέρει κανείς....) αλλα ήταν ένας παππούδακος που φορούσε μία χρυσή στολή πανάκριβη(εξού και η παραγωγή). Αυτός που λέτε έκανε τον πεθαμένο και συνέχεια περνούσαν γιαγιούλες που κλαίγανε και νέοι που τον αγαπούσαν πολύ και φώναζαν "σε πάμε"...μετά τον κυριούλη αυτόν, τον έστειλαν με όλες τις τιμές...δεν πήγε άκλαυτος και άταφος...μετά σκάνε μύτη μαυροφορεμένοι άντρες και αρχιζει ο πόλεμος, ποιος θα είναι ο διάδοχος...το τέλος δεν το εχω δει ακόμη, θα βγει στις αιθουσες σε κανενα τρίμηνο...
Και ερωτώ λοιπόν εγώ τώρα... η κηδεία αυτή, αν δεν γινόταν έτσι όπως έγινε, αλλα με ένα χαρτοκουτι και ενα ράσο...τι θα γινότανε; κατ' εμέ όλα θα ηταν καλύτερα, θα ειχε λυθεί το πρόβλημα της φτώχειας ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ στην Ελλάδα... αλλά η Νεότερη Εκκλησία έχει αλλαξει το "βοήθα τον πλησιον σου" και το έχει κανει "σώσε το τομάρι σου".
Γειά και χαρά σε όλους!

Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2008

Το πρώτο μου post, στον πρώτο μου διαδικτυακό χώρο!!!





Με καλωσορίζω λοιπόν στο νέο μου Blog...
νιώθω ειλικρινά πολύ χαρούμενη, που επιτέλους κατάφερα να δημιουργήσω μια δική μου σελίδα και να προβάλλω θέματα σύμφωνα με τη δική μου επιλογή,τη δική μου κρίση, να είναι δηλαδή ΔΙΚΗ ΜΟΥ (χαχα!). Θα ήθελα πιο πολύ να δημιουργηθεί και με τη δική σας βοήθεια ένα κλίμα παρέας και ανταλλαγής απόψεων. Όπως είναι και ο τίτλος του blog τα θέματα θα είναι γνωστά και καθημερινά, θέματα που συζητιούνται και μας απασχολούν.
Για αρχή βέβαια έβαλα κάτι ανάλαφρο, μια φωτογραφία που έβγαλα με την καινούρια μου μηχανή...
Ελπίζω να τα καταφερω και να ανταπεξελθω στις απαιτησεις ενος blog...