Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009

Αερόστατα...



Παντα με ενθουσιαζε η εικονα των αεροστατων... πολλες φορες μαλιστα τα εβλεπα στα ονειρα μου...
Η σκεψη και μονο οτι θα ειμαι πανω σε ενα πολυχρωμο αεροστατο και θα τα βλεπω ολα απο ψηλα με εκανε να γελαω, οχι απλα να ενθουσιαζομαι... Ενιωθα την αδρεναλινη να με διακατεχει...
Γι αυτο λοιπον, με το που ειδα αυτη την εικονα, για μενα ηταν κατι μαγικο...
Και μου ρθε μια φραση στο μυαλο: "Ξερω καλα τι μου χρειαζεται για να διασκεδασω αυτη τη θανασιμη αγωνια. ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΝΕΟΣ... ΝΑ ΕΧΩ ΠΑΘΗ" ταδε εφη ο Ευγενιος Ιοενεσκο.
Τι ωραια που θα ηταν αν καταφερναμε να ειμαστε νεοι για παντα... και δεν εννοω σωματικα, αλλα ψυχικα, να νιωθουμε νεοι.
Βλεπω εφηβους 17 χρονων που ειναι πιο γεροι απο εναν 80χρονο, γιατι ακριβως δεν εχουν παθη...
Τα παθη ειναι αυτα που μας κανουν νεους, που αψηφουμε τον κινδυνο και σαν παιδια μεταχειριζομαστε τις επιθυμιες μας...
Πως θα γινει αραγε να αποβαλλουμε τους φοβους μας και να πεταξουμε με το αεροστατο μας πανω απο ολα οσα θελουμε να κανουμε;
Πως θα γινει να αποκτησουμε την απαιτουμενη αυτοπεποιθεση και να μην νιωθουμε αυτο το οδυνηρο γαργαλημα στο στομαχι οταν θα πεταμε πανω απο τις επιθυμιες μας;
Πως θα γινει να κανουμε τα θελω μας πρεπει, και τα πρεπει να γινουν ισως/γιατι οχι? ;
Επειδη πολλα ερωτηματικα εβαλα, ας βαλουμε τωρα και κανενα θαυμαστικο...
Ας νιωσουμε λοιπον νεοι, και οι γνωσεις μας να γινουν αεροστατα και να μας ταξιδεψουν!
Ας κλωτσησουμε την ατυχια και να αγκαλιασουμε την ευτυχια!

Και να λοιπον και μια φωτογραφια απο την χειμερινη Κωνσταντινουπολη...
Αυτο το χερι με το ριγε φωτεινο γαντι ειναι σαν να με προτρεπει να πεταξω με ενα πολυχρωμο αεροστατο...


Γεια και χαρα
Τα σεβη μου, Amelie