Όλια και Ελευθερία, Ελευθερία και Όλια

Πήγα στην πανέμορφη Θεσσαλονίκη... Αλλά ένιωθα ότι κάτι δεν πάει καλά σε αυτό το ανανεωτικό "τουρ" που έκανα! Έτσι πήρα την απόφαση να κατεβω Αθήνα να δω τις αγαπημένες μου... Όλια και Ελευθερία.... πηρα λοιπον τη δοση μου... σαββατο μεσημερι ημουν Αθηνα, Κυριακη μεσημερι εφυγα!




Πηγα πρωτα στην Όλια "Λεωφορειο ο Πόθος" είναι από τα καλύτερα θεατρικά που εχω δει... Η Όλια δε, καταπληκτικοτατη! Ερμηνεία, κίνηση, έκφραση, ένα πάντρεμα που σε κανει να μένεις με ανοιχτό το στόμα και να κοιτάς σαν χάνος! και οι υπολοιποι ηθοποιοι ηταν υπεροχοι, αλλα η Ολια ειναι Όλια οπως και να 'χει! Συστήνω να πατε στην παρασταση γιατί αξιζει να δειτε την μοναδικη αυτη εκτελεση! Ειναι ωραιο που υπαρχουν ακομη τετοιοι ηθοποιοι οπως η Όλια που είναι ακόμη άνθρωποι και περπατανε στην άσφαλτο και οχι στο λευκό συννεφάκι πανω απο αυτή. Όλια θελω να σε ευχαριστήσω για άλλη μια φορά (και απο εδω) για το γεγονός ότι εισαι η Ολια... ΤΕΛΟΣ, όλα τα αλλα ειναι περιττα!


Η βραδιά είχε και συνεχεια... Ελευθερια Αρβανιτακη- Δημητρα Γαλανη(REX)... Και οι δυο μάς προσεφεραν μια μαγική νυχτα και εγω συνεχισα το ονειρο μου απο πριν...
Για την Ελευθερια ομως πηγα, οποτε για αυτην θα μιλησω...(Συγγνωμη Δημητρα) Οπως παντα, ειχε αυτο το μοναδικό στοιχειο που αναλογα το τραγουδι, αν ειναι δηλαδη εύθυμο ή μελαγχολικο, ειναι σαν να γελα ή να κλαιει αντιστοιχα. Έβγαλα τις φωτογραφιες μου, τραγουδησα, χειροκροτησα, τη συναντησα, ποζαραμε και μαζι στο φακο, μιλησαμε για τον ιμπεριαλισμό , για το μαρξισμό, πηγαμε και για ενα ποτακι μετα, με πηγε σπιτι και μετα αποχαιρετιστηκαμε.. Τωρα εσεις για καλο και για κακο κρατηστε τα λεγομενα μου ως το "φακο", τα υπολοιπα, μαλλον τα ειδα στον υπνο μου...
Αν πατε στο θεατρο ή στο REX ή και στα δυο, να με καλεσετε με τη σκεψη σας, γιατι θελω να τα ξαναδώ!
Γεια και χαρά σε ολους!