Τρίτη 13 Μαΐου 2008

Η μοναξια του να εισαι παιδι...!




Εδω και μερες πεφτουν στα χερια μου, στα ματια μου και στα αφτιά μου γεγονοτα,μυθοστορηματα και αρθρα με πρωταγωνιστες τα παιδια...(πχ.ο ψυχακιας-πατερας στην Αυστρια)
Παιδια που ερχονται αντιμετωπα με καποιες καταστασεις που θα στιγματισουν ολοκληρη τη ζωη τους...
Αμαρτιες γονεων, δασκαλων, φιλων, συγγενων και ολου του κυκλου που μπορει να εχει ενα παιδι και που θα το ακολουθουν για παντα!
Ο,τι ειμαστε εξαλλου το οφειλουμε κατα ενα τεραστιο ποσοστο στους γονεις μας και γενικα στο περιβαλλον μας...


Ενηλικοι, Παιδια και Εφηβοι... ανω των 18

1. Ορισμενοι ζουν ακομα με παιδικες αναμνησεις και καταστασεις που βιωσαν...

2. Μερικοι μενουν παιδια για πολυ περισσοτερο και δεν παυουν να ειναι ακομα και οταν ειναι απαραιτητο να ωριμασουν...

3. Ενω καποιοι αλλοι προκαλουν για να εχουν μια μεταχειρηση αναλογη με ενος παιδιου...

Και ολα αυτα γιατι:
Οι ανθρωποι μερικες φορες δεν αντιλαμβανονται τη μοναξια του να εισαι παιδι...


Ειναι πολυ σημαντικος ο κοσμος των παιδιων και των εφηβων γιατι εκει ειναι που δημιοργειται ολο τους το ειναι... μετα απλως κανει ανακαινισεις...

Τα σχολια δικα σας...



Γεια και χαρα!
Τα σεβη μου Amelie...

2 σχόλια:

faraona είπε...

Δεν υπαρχει τιποτα πιο σημαντικο για τον ανθρωπο απο τα 0 του χρονια μεχρι τα 4 ,απο το να βιωσει στιγμες αγαπης και αποδοχης.

καλο βραδυ

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Πράγματι η παιδική ηλικεία στηγματίζει καλά ή κακά το παιδί, καθαρό πίνακα παίρνουμε στα χέρια μας και γράφουμε επάνω του.Με συγκίνησες με το θέμα σου γιατί είναι κάτι που το ζω κάθε μέρα με τα εγγόνια μου .Μπαλάκι γίνονται γιατί οι γονείς τους δουλεύουν και κανονίζουν το ωράριο των παιδιών τους με τη δική τους ευκολία.Ενοείται οτι τα διά μου είναι ευνοημένα γιατί έχουν και μένα με τον άνδρα μου που τα φροντίζουμε, σκέψου πόσα παιδάκια μένουν στους παιδικούς μέχρι τις 9 π 20 για να τα πάρουν κουρασμένοι οι γονείς τους να τα πάνε σπίτι απλώς για να κοιμηθούν και να ξυπνήσουν στις 6 για να πάνε οι γονείς στις 8 στη δουλειά.Πόσα παιδάκια τρώνε ξύλο με το παραμικρό , πόσα βιάζονται ψυχικά ή σωματικά, όταν τα σκέπτομαι αυτά δεν νοιώθω πιά τη κούραση που πολλές φορές αισθάνομαι όταν τρέχω απο πίσω τους.