Η χουντα δεν τελειωσε το '73...

Σημερα ενιωσα επ ακριβως τι σημαινει χουντα...
Συγκεντρωση πραγματοποιηθηκε αποψε στην κεντρικη πλατεια Κομοτηνης απο φοιτητες της Κομοτηνης κια της Ξανθης...
Στην πλατεια ωστοσο ειχαν ερθει οι καταστηματαρχες τρομοκρατημενοι και εξοργισμενοι μην τυχον τους χαλασουμε τα μαγαζια τους...
Κλιμα τρομου που ειχαν δημιουργησει η αστυνομια και οι φασιστικες παρακρατικες οργανωσεις στελνοντας τους μηνυματα, τηλεφωνοντας τους και λεγοντας τους ολτι θα ερθουν 3 λεωφορεια με αναρχικους και θα σας τα ριμαξουν...
Πραγμα που ουδεποτε ειχε υποθει σε συνελευσεις των φοιτητικων συλλογων...
Καποιοι εργαζομενοι ηρθαν μαζι μας στην πορεια, καποιοι χειροκροτουσαν απο τα μπαλκονια τους...
Φτανοντας λοιπον στην Παλια Νομικη σχολη Κομοτηνης(τωρα στεγαζονται αλλες σχολες εκει) μας περιμεναν διμοιριες των ΜΑΤ απο παντου... και σαν να μην εφταναν ολα αυτα υπηρχαν πολιτες που μας αποδοκιμαζαν, ενω δεν υπηρχε ουδεις κουκουλοφορος... 800 ατομα περιπου και ολοι με τα προσωπα μας γυμνα...
Σιγα-σιγα αρχισαμε να μπαινουμε στο ασυλο για την προστασια μας και τη διασφαλιση της σωματικης μας ακαιρεοτητας...
Γρηγορα πληροφοριθηκαμε οτι απ εξω τρομακρατουσαν τους πολιτες παρακρατικες οργανωσεις(Χρυση αυγη) και τους ελεγαν οτι θα τους καταστρεψουμε κλπ...
Το πραγμα αρχισε να σοβαρευει, οταν οι κυριοι Ακροδεξιοι ηταν οργανωμενοι με λοστους, σουγιαδες κλπ...
Ο φοιτητικος λαος ηταν εγκλωβισμενος στο ασυλο... Ολες οι πορτες ειχαν κλεισει με θρανια καρακλες κλπ... Εγινε μια προσπαθεια απο τους κυριους απ εξω να σπασουν μια πορτα και να εισβαλλουν μεσα... Ουδεμια αντιδραση απο την αστυνομια...
Στη συνεχεια, ενα μπουκαλι πεταχτηκε απεξω που δεν εχω καταλαβει ακομα τη συμβολιζε η συγκεκριμενη πραξη...
Κανενας δεν εκανε τιποτα για να μας απεγκλωβισει... περασαν 5ωρες για να ερθει ο νομαρχης, που ο κακομοιρης διεκοψε το συμβουλιο του για να ασχοληθει με εμας τους κουκουλοφορους...
Εν πασει περιπτωσει, η ταλαιπωρια τελειωσε, αφου βγηκαμε με τη συνοδια του νομαρχη και αλλων συμβουλων και απ εξω φυσικα ηταν τα ΜΑΤ, τα αγαπημενα μου στρουμφακια που μας αποδοκιμαζαν σιωπηλα, πραγμα που ρητα απαγορευται...
Το θεμα ομως ειναι η συνεχεια της ζωης μας σ αυτο το κρατος... οπου θα φοβομαστε να κυκλοφορησουμε, να εκφρασουμε τις ιδεες μας, να αντιδρασουμε στην εξ ολοκληρου λαθεμενη διακυβερνηση, να διαδηλωσουμε, να βγουμε σε πορειες κλπ... Τους μοναδικους ανθρωπους που δεν εμπιστευομαι πια ειναι οι ΜΠΑΤΣΟΙ, γιατι μπατσοι ειναι... Για να ειναι καποιος αστυνομικος, πρεπει να εχει ολα τα προσοντα, και "σωματικα" και εγκεφαλικα και ψυχικα...
Σημερα, ειλικρινα ενιωσα τι σημαινει χουντα... που οταν βγηκαμε απο εκει μεσα, ημασταν παρεες οχι πολλων ατομων να μη δινουμε στοχο, βγαλαμε τα κασκολ μας για να μην τα παρεξηγησουν(το ακουσα κ αυτο) και πηγαμε σε σπιτια φιλων γιατι ηταν πολυ επικυνδινο να επιστρεψουμε ο καθενας σπιτι του, καθως ακροδεξιοι και ασφαλιτες ειχαν παει στα στενα δρομακια γυρω απο τη σχολη...
Ελπιζω να μην εχουν σταμπαρει κανεναν απο εμας... Και να ειμαστε ολοι οι φοιτητες της Κομοτηνης και της Ξανθης καλα...

Γεια χαρα
Τα σεβη μου, Amelie