Ο
ΑΝΤΑΝΑΣ ΜΟΚΟΥΣ ΣΙΒΙΚΑΣ, 56 ετών, Κολομβιανός μαθηματικός και φιλόσοφος, με καταγωγή από τη Λιθουανία. Το 1993, παραιτήθηκε από καθηγητής στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Κολομβίας και έθεσε υποψηφιότητα, επιτυχώς, για δήμαρχος της Μπογκοτά. Υπηρέτησε την πόλη του για 2 θητείες, μέχρι το 2004, και πέτυχε, σε πολύ μεγάλο βαθμό, αυτό που λέμε όλοι ότι πρέπει να γίνει αλλά δεν ξέρουμε πώς, όταν συναπαντάμε κάτι στραβό στην κοινωνία μας και αναρωτιόμαστε πώς να το διοθρώσουμε: άλλαξε τη νοοτροπία των συμπολιτών του!
ΜΕ την εφευρετικότητα ενός ακαδημαϊκού, ο Αντάνας Μόκους κατάφερε να μετατρέψει την Μπογκοτά σε «μία πειραματική τάξη 6,5 εκατομμυρίων... μαθητών». Μιλάμε για μια πόλη που, μέχρι να την «αναλάβει» αυτός, ήταν πνιγμένη στο έγκλημα, στο καυσαέριο, στο άναρχο κυκλοφοριακό σύστημα, στην ανεξέλεγκτη διαφθορά, στην επιθετική συμπεριφορά του ενός πολίτη προς τον άλλον, στα σκουπίδια και στη βρώμα -αν κάτι σας θυμίζουν όλ' αυτά.
Ο ΚΟΣΜΟΣ, μέσα από τον θυμό και την απογοήτευσή του, διψούσε για μιαν αλλαγή. Λαχταρούσε να 'ρθουν καλύτερες μέρες στη ζωή του. Ηλπιζε σε έναν ηγέτη που θα είχε όραμα, θάρρος και φαντασία. Ο Μόκους «έπεσε» στη ζωή τους σαν δώρο εξ ουρανού. Στα αμφιθέατρα του πανεπιστημίου είχε τη φήμη «εκκεντρικού καθηγητή», που επικοινωνούσε και δίδασκε τους φοιτητές του με σύμβολα, χιούμορ και μεταφορές. Τις ίδιες μεθόδους, αλλά πολύ πιο «τραβηγμένες» απ' ό,τι μέσα στα αμφιθέατρα, εφάρμοσε στους δρόμους της Μπογκοτά.
ΠΡΟΣΕΛΑΒΕ 420 μίμους για να ελέγχουν εκείνοι την κυκλοφοριακή συμφόρηση της πόλης και την επικίνδυνη οδήγηση, αφού επί χρόνια η Τροχαία και η Αστυνομία αποδείχθηκαν ανύπαρκτες και διεφθαρμένες. Οι μίμοι, σταματώντας τους παρανομούντες οδηγούς και με διάφορα χιουμοριστικά «κόλπα», γκριμάτσες, χειρονομίες, μικρές ταμπελίτσες που έγραφαν «τώρα, γιατί το έκανες αυτό, μεγάλε;», κατάφεραν και τους έκαναν, σιγά σιγά, προσεκτικότερους. Η φιλοσοφική προσέγγιση του Μόκους ήταν ότι «το κόσμιο κράξιμο είναι πολύ πιο αποτελεσματικό από το όποιο πρόστιμο», το οποίο, βεβαίως, έτσι κι αλλιώς, οι περισσότεροι κατάφεραν να «σβήσουν».
ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕ «Βραδιά Γυναικών» και ζήτησε απ' όλους τους άνδρες να μείνουν στο σπίτι να περιποιηθούν τα παιδιά. Περισσότερες από 700.000 γυναίκες βγήκαν έξω στις 3 τέτοιες βραδιές που διοργάνωσε γι' αυτές. Οταν προέκυψε σοβαρό πρόβλημα λειψυδρίας, ο Μόκους εμφανίστηκε σε τηλεοπτικό σποτ κάνοντας ντους, κλείνοντας το νερό την ώρα που σαπούνιζε το σώμα του και ζητώντας έπειτα από τον κόσμο να κάνει το ίδιο.
ΖΗΤΗΣΕ, ακόμα, από τους συμπολίτες του να πληρώσουν, όσοι ήθελαν, ένα επιπλέον 10% εθελοντικού φόρου, ώστε να φτιάξει με τα χρήματα αυτά κέντρα ημέρας για τα παιδιά εργαζόμενων μητέρων, να βελτιώσει τα κέντρα υγείας κ.λπ. Ο κόσμος τον εμπιστευόταν. Ηξερε ότι δεν ήταν λαμόγιο. Τον είδε να ξηλώνει απ' όλες τις δημοτικές υπηρεσίες τους αργόσχολους και όχι καθαρούς υπαλλήλους, και να εμποδίζει τους δημοτικούς συμβούλους άλλων παρατάξεων να διορίσουν τους δικούς τους ανθρώπους. Ετσι, 63.000 άνθρωποι έσπευσαν να ενισχύσουν αυτό το ταμείο «εθελοντικής φορολογίας».
Ο ΜΟΚΟΥΣ προέτρεψε ακόμα τους συμπολίτες του να τον ενημερώνουν όποτε συναντούσαν έναν καλό και έντιμο ταξιτζή. Ετσι, φτιάχτηκε μια λίστα 150 οδηγών ταξί, τους οποίους ο δήμαρχος φώναξε και άκουσε από αυτούς συμβουλές και προτάσεις για το πώς να βελτιωθεί η συμπεριφορά και των υπολοίπων. Τους ονόμασε «Ιππότες της Ζέβρας» και εφάρμοσε αμέσως όσα του πρότειναν, με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Το μυστικό του ήταν ότι παρέκαμψε το, επίσης, διεφθαρμένο και άχρηστο συνδικάτο των (και) εκεί ταξιτζήδων.
Ο ΜΟΚΟΥΣ δεν είναι «μια γραφική περίπτωση», όπως ίσως σπεύσουν να πουν ορισμένοι. Οι μέθοδοί του στηρίζονται σε συγκεκριμένες αρχές και φιλοσοφικές προσεγγίσεις σχετικά με το πώς να κερδίσεις την εκτίμηση των μαζών, πώς να εμφυσήσεις σε αυτούς τις αρχές της αξιοπρέπειας, την εντιμότητα κ.λπ., και πώς να βρίσκεις τη χρυσή τομή μεταξύ «επίσημων και μη επίσημων κανόνων» στη ζωή. Στην ιστοσελίδα http://www.hno.harvarrd.edu/gazette/2004/03.11.01-mockus.html. υπάρχει, στο περιοδικό Harvard University Gazette, ένα εξαιρετικό σημείωμα της Μαρίας Κριστίνα Καμπαλέρο, που είναι από την Μπογκοτά και ήταν υπότροφος στο Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 03/03/2008
Σκεφτείτε να είχαμε τέτοιους ανθρωπους στη Βουλη...
Βεβαια δεν θα ειχε την ιδια γοητεια... να μην υπαρχει συγχυση στους δρομους; ταξιτζηδες που σε κλεβουν και σε βριζουν; να μην εχουμε λαμογια πολιτικους και πολλα πολλα αλλα τετοια ωραια "μικρο"-πραγματα!;!;! ε! όχι! ξενερωτα θα ηταν τωρα που το σκεφτομαι.... α-πα-πα-πα!!! αποκλειεται δεν θα μπορουσα να ζω ετσι!!! πιστευω και εσεις το ιδιο! Η ζωή μας θα ηταν βαρετη χωρις αυτες τις εντασεις! α-πα-ρα-δε-κτο!
Κατα αρχην να μενεις σε μια πολη που εχει παρομοιο ονομα με την Δαφνη Μποκοτα δεν εχω κατι με τη γυναικα ... απλα να μωρε, δεν ειναι και ο,τι καλυτερο!
Επισης, άλλο και τουτο, να εχεις μιμους να σου φτιαχνουν τη διαθεση αντι για τροχονομους που σου μαυριζουν την ψυχη; να πηγαινεις δηλαδη χαμογελαστος και ευδιαθετος στη δουλεια σου αντι να εισαι κατσουφιασμενος και στην τσιτα!;! αθλιο!
Βεβαια αν υπηρχε ενας τετοιος ανθρωπος στην Ελλαδαρα, ή γκεϊ θα ηταν, ή βλακας, ή φλωρος για εμας τους Μαγκες Ελληνες, το ποσοστο που θα τον αποδεχοταν θα ηταν όχι μηδαμινό αλλα ανυπαρκτο... αφου φυσικα δεν θα εκανε ρουσφετια σε κανεναν και δεν θα βολευε κανεναν. Αξιοκρατία και μα...κιες τωρα... δεν βαριεσαι καλα ειμαστε, εχουμε το σπιτακι μας, το γραφειακι μας, δεν μας ελεγχει κανενας...
Εθελοντικος φορος!!!! χαχαχαχα!!! ποιος Ελληναράς θα εδινε εθελοντικο φορο!!!
Μαλλον θα τον σταυρωναν στην Ελλαδα αν "κατεβαινε" τετοιος ανθρωπος εξ' ουρανου!
Γεια και χαρα!!!
